C/C++: Instrukcje warunkowe if i switch

Posted on Tue 29 November 2016 in C/C++

Zdaję sobie sprawę z tego,że ostatni post był nieco przydługi i zostało w nim przekazane więcej elementów, dlatego zdecydowałem się na nieco mniejsze objętościowo posty (jeżeli jakiś temat będzie nieco dłuższy to podzielę go na kilka postów, zamiast starać się upchać wszystko razem). W trzeciej już części artykułów o C++ omówimy dwie konstrukcje tego języka. Jako pierwszą na tapetę weźmiemy konstrukcje warunkową if..else. Instrukcja służy do rozgałęziania naszego kodu w zależności od spełnionego warunku. Podstawowa konstrukcja ma następującą budowę:

if (warunek)
{
    //kod wykona się, jeżeli warunek jest prawdziwy
}
else
{
   //kod wykona się, jeżeli warunek nie jest prawdziwy
}

Przyjrzyjmy się na poniższy przykład: 

#include <iostream>
using namespace std;

int main()
{
    int age = 18;

    if (age < 20)
    {
        cout << "masz mniej niz 20 lat" << endl;
    }
    else
    {
        cout << "masz 20 lub wiecej lat" << endl;
    }
}

Powyższy kod wypisze “masz mniej niż 20 lat”, ponieważ zmienna age ma przypisaną wartość 18. W ramach instrukcji warunkowej if możemy kolejne wywołania if deklarować bezpośrednio po else:

#include <iostream>
using namespace std;

int main()
{
    int age = 20;

    if (age < 20)
    {
        cout << "masz mniej niz 20 lat" << endl;
    }
    else if(age == 20)
    {
        cout << "masz 20 lat" << endl;
    }
    else
    {
        cout << "masz 20 lub wiecej lat" << endl;
    }
}

W tym przypadku prawdziwy jest środkowy warunek, czyli “age == 20”, więc do konsoli zostanie wpisany tekst “masz 20 lat”. W C/C++ używana jest jeszcze jedna konstrukcja warunkowa a mianowicie switch. Podstawowa jej budowa wygląda w następujący sposób:

switch (input)
{
    case elem1:
        // kod wykona się , jeżeli element input jest równy elem1
        break;
    case elem 2:
        // kod wykona się, jeżeli element input jest równy elem2
        break;
    default:
        // kod wykona się, jeżeli element input nie 
        //został dopasowany z żadnym elementem powyżej
        break;
}

Popatrzmy na kolejny przykład:

#include <iostream>
using namespace std;

int main()
{
    int item_count = 2;

    switch (item_count)
    {
        case 0:
            cout << "Nie masz zadnych przedmiotow" << endl;
            break;
        case 1:
            cout << "Masz 1 przedmiot" << endl;
            break;
        case 2:
            cout << "Masz 2 przedmioty" << endl;
            break;
        default:
            cout << "Masz więcej niż 2 przedmioty" << endl;
            break;
}

}

W tym przypadku na konsole zostanie wypisany tekst “Masz 2 przedmioty”, ponieważ zmienna item_count ma wpisaną wartość 2. Spróbuj sam zmienić wartość zmiennej item_count, aby zobaczyć różnice kiedy będzie posiadała wartość 0, 1, oraz 3 i więcej. Konstrukcja switch jest jednak najczęściej wykorzystywana z typem wyliczeniowym, czyli “enum”. Enum tak w największym uproszczeniu pozwala na nazwanie nam liczb, które mają znaczenie w naszej logice. Typ enum konstruujemy w następujący sposób:

enum NazwaTypu
{
    Opcja1,
    Opcja2,
    Opcja3
};

Przykładem niech będzie wypisanie typu broni w grze:

#include <iostream>
using namespace std;

enum WeaponType
{
    MELLE,
    RANGE,
    THROW
};

int main()
{
    WeaponType type = WeaponType::RANGE;

    switch (type)
    {
        case WeaponType::MELLE :
            cout << "Bron do walki w zwarciu" << endl;
            break;
        case WeaponType::RANGE:
            cout << "Bron do walki zasiegowej" << endl;
            break;
        case WeaponType::THROW:
            cout << "Bron rzucana" << endl;
        break;
    }
}

W dużej grze taki kod oczywiście nie miałby racji bytu, ale dla unaocznienia jak działa typ wyliczeniowy nadaje się jak najbardziej. W tym poście to byłoby na tyle do zobaczenia w kolejnej części kursu C/C++

blog tutorial programming